Week 6 - Road trip

6 maart 2015 – Addo Elephant Park

We vertrokken ’s ochtends enorm vroeg bij Port Elizabeth zodat we zo vroeg mogelijk in Addo zouden aankomen. Dit vooral omdat de dieren ’s ochtends het meest actief zijn dus dan kan je ook de meeste waarnemen.

We kochten ons een lunchpakket in het aanwezige winkeltje op het domein en konden vertrekken. Jelle zat vooraan aan het stuur en vandaag had Ruth toch wel het mooiste plekje kunnen bemachtigen. Van zodra we vertrokken hadden we al meteen geluk en konden we de eerste dieren spotten. De common dulker en de zebra kruisten als eerste onze weg.

Natuurlijk zou het behoorlijk teleurstellend geweest zijn moest het hierbij gebleven zijn maar we mogen echt niet klagen! We zagen in totaal 16 verschillende soorten dieren die we konden afvinken met toch een aantal toppers zoals de olifant, kudu, wrattenzwijn, mestkever en vervet monkey. De leeuw en neushoorn ontbrak jammer genoeg maar gelukkig hadden Jelle, Lyn en ik het leeuwenpark al bezocht en staat dit ook nog op de to do list van de andere meisjes.

Deze safari was voor ons allemaal echt een hoogtepunt en geen enkel van ons heeft zich een seconde verveelt. Jammer genoeg kan het niet altijd rozengeur en maneschijn blijven. Wanneer we bij onze backpackers aankwamen en we eens een kijkje gingen nemen op het domein was het alles behalve wat we verwacht hadden. Niet dat onze verwachtingen hoog lagen maar toch was het een beetje een domper op onze mooie dag. Gelukkig kunnen we allemaal al snel wat relativeren en hebben we er toch nog een mooie avond van gemaakt want ten slotte is een bed, een bed en na een vermoeiende dag was dat het enige wat we nodig hadden.

7 maart 2015 – Jeffrey’s Bay

We hadden al snel in Addo uitgecheckt om naar onze volgende plek toe te rijden. Aangezien er toch een redelijke rit voor de boeg stond was dit niet echt een probleem en ons ontbijt deden we liever in de wagen. Vandaag was Nele de geluksvogel die naast onze topchauffeur plaats kon nemen.

Bij aankomst in African Ubuntu Backpackers waren onze zorgen van de vorige nacht al meteen vergeten want ik dank dat we met zen allen konden bevestigen dat dit echt een van onze mooiste verblijfplaatsen was. Het was er super gezellig en er hing een leuke sfeer ook de accommodatie was er enorm mooi.

Jeffrey’s Bay is een echte surfers stad. Je kan er dan ook op surflessen gaan en er is een enorme Billabong en andere surfersmerken outlet. Aangezien we vandaag een rustig strand dagje geplant hadden namen we dan ook een kijkje bij de winkels. Wanneer iedereen genoeg had van het winkelen besloten we naar huis toe te gaan, andere kleren aan te trekken en te gaan aperitieven op het strand. GEWELDIG!

Wanneer het toch iets frisser begon te worden en onze magen toch wel een knorrig geluid begon te maken, besloten we iets te gaan eten. Om toch wat afwisseling in ons eetprogramma te brengen stond er vandaag Mexicaans op het menu. We sloten de avond af in de backpackers. We hebben gezellig nog wat gebabbeld en iets gedronken. Wat een mooi leven…

8 april 2015 – George

Ons vertrek in Jeffrey’s Bay was eerder aan de rustige kant. We genoten eerst van het ontbijt en namen alle tijd om ons klaar te maken en de koffer in te laden. Vandaag was het de beurt aan Wilke om voorin te zitten en we konden vertrekken richting George. Jammer genoeg verliep dit niet zonder breuk want door een steentje in de voorruit was er een toch wel grote scheur ontstaan. Gelukkig hadden we een goede verzekering waar we hopelijk op zouden kunnen terugvallen.

Oorspronkelijk zouden we vandaag op olifanten gaan rijden. Maar bij het lezen van een toch wel gruwelijk artikel [zie actua] kon ons geweten het niet echt meer verdragen om dit soort activiteiten te doen. Gelukkig bevond er zich op onze weg van Jeffrey’s Bay naar George toe een apenpark, Monkeyland.

Monkeyland is een park die je kan vergelijken met Lionpark die ik eerder al bezocht heb. Ze vangen apen op die ze weggehaald hebben bij zoos, circussen, mensen,… die er alles behalve goed voor zorgden. Op deze manier proberen ze de apen een beter leven te geven. In tegenstelling tot in Lionpark zitten de apen hier wel in het wild in een enorme kooi. Als je naar boven of rondom jou kijkt kan je het hek niet eens waarnemen. Maar vooraleer ze hierin kunnen verblijven gaan er heel wat stappen aan vooraf.

Apen die nieuw aankomen, verblijven eerst 6 maand tot een jaar in een kooi binnenin het park. Hier leren ze opnieuw in de bomen klimmen en leren ze van de apen rondom hun. Dit vooral omdat de apen alle instincten verloren hebben of nooit aangeleerd hebben gekregen. Pas wanneer ze een goed rapport krijgen worden ze vrijgelaten binnen het domein.

Monkeyland is zeer actief bezig met het repatriëren van apen. Zo hopen ze ooit de aap van Justin Bieber te kunnen opvangen en een mooier leven te kunnen bieden.

Ook onze backpackers in Wildernis, vlak bij George, verliep vlot. Jammer genoeg was onze lieve Ruth al de hele dag niet lekker geweest. Ik besloot bij haar te blijven ondertussen dat de anderen iets gingen eten, want zelf zou ik ook niet graag alleen achterblijven. Gelukkig was ze snel terug aan de betere hand.

9 april 2015 – Back to Klapmuts

Vandaag zouden we terug naar Klapmuts toe rijden. We besloten uitgebreid te gaan ontbijten zodat we niet meteen honger zouden krijgen tijdens de toch wel verre rit. Omdat we de tuinroute volgden en eigenlijk nog geen tuin gezien hadden voelde we ons ook wel verplicht om de botanische tuinen van George nog te bezoeken.

Ik vond het wel fijn om er eens rond te lopen alleen was het jammer dat we toch al naar de herfst toe gaan. Ik denk dat het daar in de lente en de zomer echt prachtig moet zijn. Omdat alles nu al uit de bloei was, verloor de tuin een beetje zijn kracht maar dit maakte hem daarom niet minder mooi.

Tegen de middag vertrokken we naar huis omdat we een rit van toch wel 4-5uur voor de boeg hadden. Jelle kreeg de eer om Tes als copiloot te hebben en we waren we. Tijdens de rit werden er enorm veel liedjes meegezongen (lees: meegeschreeuwd) en op tijd en stond galmden Samson en Gert door de boxen van de radio. Sfeer op en top!

Dit zorgde ervoor dat de rit uiteindelijk minder lang leek dan verwacht. Omdat we pas om 7uur bij Charlene en Steven verwacht werden besloten we nog een stop te maken in Stellenbosh om ‘de benen te strekken’. We profiteerden nog van de laatste stallekies (lees: marktjes) en authentieke winkeltjes van Stellenbosh. De rit waren we al lang vergeten.

Bij thuiskomst bij Charlene en Steven werden we enorm warm onthaald. We konden smullen van overheerlijke Boboti. Omdat we allemaal toch wel stik kapot waren en we letterlijk tandenstokers nodig hadden om onze ogen open te houden, kropen we vroeg in bed.

10 april 2015 – Kaap de goede hoop en Kaappunt

We vertrokken redelijk vroeg in Klapmuts om naar kaap de goede hoop en kaappunt te rijden. Oorspronkelijk zouden we vandaag de Robbeneilanden doen tot we tot de conclusie kwamen dat we op voorhand moesten reserveren. Natuurlijk was alles al volzet als we belden dus we konden naar ons plan B overgaan.

 

We deden daarom niet een minder mooie uitstap, integendeel zelf! We waren allemaal super gelukkig dat we deze uitstap ook nog in ons schema hebben kunnen passen want het was er PRACHTIG! Ook het idee om op het meest Zuidwestelijke punt van het continent te staan gaf ons een goed gevoel. We haalden onze stapschoenen boven en deden een aantal mooie wandelingen.

Op onze terugweg had, de steeds oplettende, Sara een bordje gezien met pinguïnvieuw. Zonder te twijfelen parkeerden we ons op de daarbij aanleunende parking en gingen we uit de wagen uit. Al snel kwamen we op het strand aan maar in het eerste opzicht waren er geen pinguïns te bespeuren. We keken de kustlijn even af en daar waren ze! Tal van pinguïns zaten op ons te wachten en natuurlijk gingen we van dichter een kijkje gaan nemen. Dit met mooie foto’s als resultaat.

Na onze plotse stop reden we verder naar onze backpacker om ons klaar te gaan maken. Vanavond zouden we uitgaan in Kaapstad samen met de dochter van Steven. We maakten ons zo snel mogelijk klaar en gingen eerst een hapje eten. Wanneer we klaar waren met eten was Tracy ook bijna in de buurt en we spraken af in een biercafé. Een van de cafétjes in Longstreet, de overpoort van Kaapstad. Bij aankomst merkten we al snel Belgische bieren zoals: Duvel, La Chouffe, Stella, Westmalle, Leffe,… op. Geweldig, een Belgische pint!

Ook Steven zijn zonen Philip en Christopher vergezelden ons bij het café. Het was fijn om met hen kennis te maken en we merkten allemaal snel op dat ze echt enorm op hun papa leken. Leuk om te zien. Philip en Christopher bleven echter niet zo lang en Tracy besloot ons mee te nemen naar de ThirthyOneAbsa. Dit is een discotheek boven op het enorme Absa gebouw in Kaapstad. Absa is een van de grootste banken van Zuid-Afrika dus het was wel een grappig idee om hier binnen te gaan feesten.

Wel was het een redelijk decadente plek maar ideaal om een avondje te gaan feesten. Wanneer we allemaal toch wel moe werden gingen we naar huis. In plaats van een taxi te nemen wou Tracy ons afzetten natuurlijk konden we niet alle 8 in de wagen dus reed ze twee keer op en af.
Gelukkig was het niet zo ver maar toch vonden we het ongelooflijk lief!

11 april 2015 – Tafelberg

Omdat we vandaag enkel de Tafelberg op het schema hadden konden we rustig opstaan en ontbijten. Het was wel fijn om alles eens rustig aan en op het gemak te kunnen doen. Wel moesten we voor 11uur uitchecken wat ideaal was. Nadat we onze rugzakken gepakt hadden gingen we richting de Tafelberg toe.

Een enorm grote en mooie berg stond op ons te wachten. Lyn, Sara en Ruth besloten hem te beklimmen en wij gingen met de kabellift. We verkenden het domein boven al eens en gingen langs bij het winkeltje boven op de top. Tijdens het wachten op de andere besloten we wat in de zon te gaan zitten en te genieten van de toch wel enorm mooie dag.

Wanneer Lyn, Sara en Ruth aankwamen hadden we hun een leuke beloning voorzien en gingen we allemaal samen iets eten en drinken. Omdat de meisjes het domein al volledig verkend hadden en wij oorspronkelijk nog gewacht hadden op hun besloten Wilke en ik toch nog een kijkje te gaan nemen. Het zou zonde geweest zijn om de Tafelberg op te gaan zonder hem dan ook effectief gezien te hebben.

ECHT PRACHTIG! Ik kan in geen woorden beschrijven hoe mooi het er is.

Een ongelooflijk mooie afsluiter van onze roadtrip!

12 april 2015 – Last day

Vandaag was het effectief onze laatste dag van de vakantie. Om 12uur moesten we ons busje gaan terugbrengen naar Stellenbosh.  Dit betekende toch wel het einde van onze roadtrip. Wanneer we ons busje gingen afzetten zag je dan ook dat Jelle er echt hartzeer in had. Hij had er tenslotte al een echt band met opgebouwd en er ongelooflijk veel kilometers met afgelegd.

Bij thuiskomst zaten we nog wat samen om onze vakantie te bespreken en te genieten van onze laatste momenten samen want morgen moesten we allemaal opnieuw naar school toe. Jelle, Lyn en ik hadden wel leuke vooruitzichten want we zouden eindelijk mogen lesgeven maar dit is echt niets in vergelijking met de heerlijke vakantie die we gehad hebben.

Tes en Sara waren de eerste die opgehaald werden door hun gastgezin. De meisjes  van Paarl bleven nog voor het avondeten en vervolgens bracht Steven en Charlene hun naar huis toe. Het huis, onze omgeving was plots stil.

Jelle, Lyn en ik hadden wel nog wat lessen voor te bereiden dus we konden onze gedachten al snel verzetten. Één ding is zeker: het was een enorm mooie vakantie en we hebben er enorm van genoten!