Week 5 - Klapmuts EN road trip

30 maart 2015 en 31 maart 2015 – Aftellen

Maandag en dinsdag was het effectief aftellen geblazen want donderdag zouden we eindelijk op roadtrip kunnen vertrekken! Whoehoew, le moment supreme waar we enorm naar uitkeken.

Op school verliep alles zijn normale gangetje alleen merkten we steeds minder en minder kinderen op. We voorspelden al snel dat de vakantie voor sommige kinderen al begonnen was. Wij als onderwijzers kregen opnieuw dezelfde taak, nl. nazicht houden. Dit bracht mij nog dichter bij de kindjes want om een saaie dag toch leuk te maken speelden we verschillende spelletjes. Zowel Afrikaanse als Belgische spelletjes. Het was dan ook hilarisch om de kinderen een liedjes zoals ‘Dikke Berta’ of ‘Schipper-mag-ik-overvaren’ te horen zingen!

Stilletjes aan beginnen we ons steeds meer deel te voelen van de school. Zo kunnen we de school moeilijk aankomen of verlaten zonder eerst een heleboel knuffels uit te delen. Het is geweldig om de appreciatie van de leerlingen te voelen.

Ergens zal ik de leerlingen ook wel missen tijdens de road trip want ze zijn toch een deel geworden van onze dagelijkse routines. Zo hoop ik ook dat de kinderen een mooie en ook veilige vakantie zal hebben. Aangezien dit laatste niet altijd een zekerheid is hier in de buurt van Klapmuts.

Liefs!

Ellen

1 april 2015 – Last day of school

Vandaag is het de laatste dag school voor de vakantie. De school sluit ook veel vroeger dan normaal. Er is namelijk een eindviering en wanneer deze gedaan is, rond 10 uur sluit de school voor de kinderen. Vervolgens is er nog een eindvergadering voor de leerkrachten en rond 11uur sluit iedereen de deur om 10 dagen van een welverdiende vakantie te kunnen genieten.

De eindviering was te beschrijven in één woord: prachtig! De school heeft namelijk een schoolkoor die prachtig kan zingen. Maar dit is niets tegenover alle kinderen samen in koor. De kinderen zongen namelijk allemaal samen het volkslied en het schoollied en zowel Jelle, Lyn als ik hadden kippenvel. Het haar op onze armen en benen stonden stokstijf recht. De rillingen gingen door ons lijf, echt geweldig! Het was ons een hele eer om van dit moment deel te mogen maken.

Na afloop woonden we de eindvergadering van de leerkrachten bij en dan werd het startschot van onze vakantie gegeven. Wanneer we thuis kwamen aten we snel een toast want rond de middag werden we al in Stellenbosh verwacht om onze bussie op te gaan halen.

Na toch wat papierwerk moesten we nog even wachten tot ons busje aankwam bij Hertz. In tussentijd gingen we iets drinken en lieten we onze gedachten voor de komende week al op de vrije loop. Dit was toch een moment waar we met zen allen enorm naar uitkeken. Eindelijk dit wondermooie land verkennen en bezichtigen en dit met een enorm leuke groep. Een mens moet niet meer hebben.

Daar was hij dan onze grijze volkswagenbus die Jelle voor tien dagen zou besturen om ons steeds veilig op onze bestemming te brengen. Wanneer je Jelle zijn blik zag kon je meteen vertellen dat het liefde op het eerste zicht was. Bij thuiskomst wachtten de meisjes van Klapmuts ons al op en waren de meisjes uit Eversdal in aankomst. We zouden er nog een leuke avond van maken hier bij mami en papi Afrika in Klapmuts. Om vervolgens vroeg onder de wol te kruipen voor morgen.. The big day!

Lekker slaap!

2 april 2015 – Mosselbay

We vertrokken enorm vroeg omdat we op onze eerste dag toch al een serieuze rit voor de boeg hadden. We laadden de koffer, wat een geheel puzeelwerk was, Sara was de eerste co-piloot voor Jelle en weg waren we.

Onze eerste rit verliep enorm vlot, maar toch waren we allemaal blij wanneer we onze benen konden strekken bij de eerste stop. Om een halfuurtje later verder te rijden naar Mosselbay. We reden meteen naar onze verblijfplaats Mosselbay Backpackers om onze spullen uit te laden en de bussie veilig te parkeren. Vervolgens konden we de plek gaan verkennen en al meteen konden we ontdekken dat het de ideale plek voor surfers was. Aangezien al onze magen rommelden van de honger besloten we een leuk plekje uit te zoeken voor iets te eten met een wondermooi zicht op zee.

Na onze lunch bezochten we nog the shark lab (de witte haai is sterk aanwezig in Mosselbay en aan de Zuid-Afrikaanse kusten) en de grotten van Mosselbay om later op de dag terug te keren naar onze verblijfplaats. Het was er enorm gezellig en we profiteerden meteen van het feit dat het er happy hour was. Het beloofde een mooie avond te worden.

3 april 2015 – Tsitsikamma (dag 1)

Omdat we toch heel wat willen zien tijdens onze vakantie besloten we vroeg op te staan en tijdig naar onze volgende plek te vertrekken. Gelukkig was het nu niet zo ver rijden richting Tsitsikamma en hadden we een leuke dag voor de boeg. Vandaag mocht ikzelf, Jelle vergezellen in de cockpit en we keken uit naar onze toekomstige dag.

Voordat we het wisten kwamen we al aan bij onze volgende verblijfplaats. Tube’n Axe Backpackers, hier konden we nog genieten van een lekker ontbijt en vervolgens gingen we richting the national park van Tsitsikamma. The place to be voor wondermooie wandelingen en de monding boven The Stroms River.

We kozen er met zen allen voor om richting de waterval te stappen. Het zou maar een 7km zijn en aangezien Zuid-Afrika wondermooie watervallen heeft moesten we er toch zeker eentje gezien hebben. Alleen was de wandeling ietwat door ons allen onderschat aangezien er niet echt een mooi pat voorzien was. Niet iedereen van ons had aangepast schoeisel meegebracht waardoor het niet altijd even makkelijk was. We moesten namelijk over verschillende kliffen klimmen en dit bracht wel heel wat hilarische momenten met zich mee. Wel was het volledig de moeite waard geweest want aan het einde van onze toch konden we genieten van een wondermooie waterval waar we toch even op adem konden komen.

De weg terug verliep voor mezelf vlotter dan de heenweg aangezien je beter kan inschatten waar je precies bent en hoe ver het nog is. Tijdens het stappen kon ik ook echt genieten van de geweldig mooie natuur. Een natuur die me steeds blijft verrassen.

Bij aankomst konden we allemaal genieten van een zalig warme douche en maakten we ons klaar om een hapje te gaan eten in het dorpje van Tsitsikamma. We belandden in een ietwat chiquer restaurant dan verwacht maar het eten was er enorm lekker! Wanneer we terug aankwamen bij onze verblijfplaats brandde er een enorm kampvuur. De ideale moment om nieuwe mensen te leren kennen en de dag af te sluiten met een lekker drankje.

4 april 2015 – Tsitsikamma (dag 2)

Vandaag hadden we opnieuw een avontuurlijke dag voor de boeg. Al van ’s morgens vroeg moest ik een serieuze grens verleggen. We begonnen namelijk met Ziplinen. Al wie mij een beetje kent weet dat je Ellen Barbieur niet in de hoogte krijgt. Aangezien dit een angst is die ik toch graag wil overwinnen stemde ik in.

De rest merkten al meteen op dat ik enorm stil was in de ochtend. Je zou voor minder mijn maag lag al in de knoop van zenuwen voor wat mij te komen stond. Eenmaal we het harnas die we droegen aanhadden besefte ik pas echt dat ik dit effectief zou doen. Aangezien ik toch graag eerst wat observeerde hoe het in zijn werk ging, besloot ik als laatste te gaan. Een goed idee of niet? Wie zal het zeggen maar met de nodige aanmoediging van aan de overkant zette ik toch de stap. De moment wanneer ik de stap zette en over de kabel heel vloog naar de andere kant toe stond mijn hart letterlijk voor een aantal seconden stil denk ik.

Van af dan verliep het eigenlijk redelijk vlot voor een 6 tal verdere slides. De eerste schrik was er af en ik kon er toch een beetje van genieten en naar de omgeving kijken want het was er werkelijk wondermooi. Dit tot de twee laatste slides. Deze waren enorm hoog, lang en snel. Gelukkig was er geen andere weg om terug te keren en moest ik ze effectief doen want anders had ik mezelf enorm teleurgesteld. Wel moet ik bekennen dat ik het enorm angstaanjagend vond, bij aankomst stonden de tranen dan ook in mijn ogen. Dit zowel uit angst, adrenaline en uit trotsheid! Want wat was ik verdomd fier op mezelf. Dit was een activiteit die ik nooit van mezelf verwacht had.

We keerden terug naar ons verblijf toe om snel iets te eten en om ons klaar te maken voor onze tweede activiteit: Watertubbing op The Storm River. Deze activiteit was me dan weer wel volledig op het lijf geschreven en al vanaf ik de swimsuit aantrok voelde ik me op mijn gemak. Het beloofde een leuke namiddag te worden.

Volgens de ene was het eerder teleurstellend tegenover de andere aangezien de rivier niet zo wild was vandaag maar ik vond het zalig om in mijn bootje te dobberen op het water en te genieten van de omgeving.

’s Avonds gingen we eten in Marilyn’s diner, een restaurant dat volledig geweid is aan Elvis Presley en Marilyn Monroe. Zo kon je er vooral Amerikaanse cocktails, hamburgers,… eten en drinken. Een mooie afsluiter van de dag dus.

Jammer genoeg viel dat plan letterlijk in het water. Regen hier in Zuid-Afrika is alles behalve zoals bij ons. Je kan het een beetje vergelijken met een stap zetten onder een sterk lopende douche. Al snel kwamen we ook tot de conclusie dat onze wagen niet bepaald waterdicht was. Gelukkig reden we dag later naar Port Elisbeth waar ook een Hertz locatie is.

5 april 2015 – Port Elisabeth

Wanneer we wakker werden was de regen toch ietwat gestopt en we controleerden meteen of de wagen nog startte. Wanneer dit wel het geval was, was het zo snel mogelijk inpakken, uitchecken en vertrekken geblazen. Jelle kreeg de eer om met Lyn naar Port Elisabeth toe te rijden en we hoopten dat de regen weg zou blijven. Niet alleen voor onze wagen maar ook omdat het veel aangenamer is om met een stralende zon te reizen.

Na onze aankomst bij The Hippo Backpackers vertrokken Lyn en Jelle al snel om het water probleem met onze wagen op te lossen. Ondertussen konden wij ons rustig aan settellen in onze kamers en de backpacker verkennen. Wanneer Jelle en Lyn opnieuw aankwamen dachten ze eerst nog een flauwe mop uit te halen, zoals we wel meer van hun gewoon waren, maar deze keer vielen ze door Lyn haar slechte pokerface al snel door de mand. We hadden geen nieuw busje kunnen verkrijgen en de enige verdere uitleg die we nog kregen was: ‘laat ons hopen dat het stopt met regenen’. Dit was echt wat we nodig hadden!

Omdat het toch redelijk koud was en we niet echt op dit weer voorzien waren besloten we naar een shoppingcentrum te gaan. De ene kocht al iets meer dan de andere maar we hadden toch een leuke namiddag. Omdat we het echt niet konden maken tegenover ons geweten wouden we het stadje Port Elisbeth ook wel zien. We besloten ons op te maken en naar de boardwalk, een toch wel bekende plek in PE, te gaan. Eerst bezochten we de pier en vervolgens de boardwalk zelf. Even dachten we in Disneyland aangekomen te zijn het was er prachtig! Na het domein te verkennen, besloten we nog iets te eten en wanneer we net klaar waren, werden we verrast met een prachtige watershow. Echt genieten!

Daarna het casino te bezoeken. De twintigjarigen onder ons, waaronder ikzelf, voelden zich op het eerste moment een beetje awkward omdat dit iets volledig nieuw voor ons was en ook omdat we dit in België nog niet mogen bezoeken. Hier is de minimum leeftijd 18 jaar dus was het geen probleem.

Jelle en Lyn besloten samen een spelletje te spelen op een van de bingokasten en ze maakten toch elk een buit van 40 Rand (ongeveer 3 euro). Mooi voor een eerste keer dus. Na ons bezoek aan het casino besloten we naar huis te gaan aangezien het toch al donker werd. Bij aankomst maakten we nog wat kennis met andere mensen in de backpackers en kropen we vroeg in bed want morgen stond alweer een drukke dag voor de boeg.