Week 2 - Klapmuts

9 maart 2015 – De eerste schooldag

Klapmuts primer school

De wekker liep deze ochtend enorm vroeg af. We waren alle drie nog ontzettend moe, dit vooral als gevolg van het late slapen gaan gisteren. Vandaag hebben we onze eerste schooldag op het lagere schooltje in Klapmuts waar we vijf weken stage zullen lopen. Het schooltje ligt net voor de rand van de township.

Net als drie kinderen die hun eerste schooldag zouden lopen gingen we met spanning in de buik naar school. Chevonne kwam ons ophalen om 07.15 zodat we om 07.30 zeker aanwezig zouden zijn. Onze eerste blikken op de school waren verbazend. Ik moet eerlijk zeggen dat ik vooraf wel een geheel ander beeld voor me had dan wat ik nu werkelijk zag. Ik had echt niet verwacht dat de school er al zo mooi zou uitzien. Meteen ontbrak voor mij het gevoel van ‘ontwikkeling’. Even later moest ik tot de conclusie komen dat men dit eigenlijk op geheel andere aspecten moet zoeken. Er is namelijk heel veel nood aan materiaal, verschillende werkvormen en aanpak methodes,… .

We werden enorm goed ontvangen door de schooldirecteur mr. Frans en onze coördinator mevr. Rhode. Ze toonden ons, de klassen/mentoren die we vandaag zouden volgen en de lerarenkamer. Rond kwart voor 8 startte de gebedsgroep met hun dagelijkse gebed. Aangezien het vak godsdienst niet echt meer gegeven mag worden en vervangen is door levensoriëntering vinden sommige leerkrachten het nog steeds belangrijk even tijd te maken om God te bedanken. Het was wel fijn om dit soort momenten eens meet te kunnen maken. Iedere dag is het een andere leerkracht van de groep die de gebedsgroep leid. Vandaag las meneer Muyburg een stuk uit de bijbel en vervolgens nog een stukje tekst uit een boekje. Ze waren klaar om de dag te starten.

Vandaag liep ik de hele dag met de klas 7D meer. Jelle en Lyn maakten al kennis met hun mentoren en werden een dagje bekroond als persoonlijke assistenten. Persoonlijk vond ik ook dat je de lessen wat kon vergelijken met de lessen die vroeger bij ons gegeven werden. De leerlingen moeten zwijgen, stil zitten en schrijven. Meestal wordt er eerst wat uitleg gegeven en vervolgens schrijven de leerlingen dit over van op bord of uit een handboek in een schrift. Dit omdat het veel te veel geld kost om voor iedere leerling handboeken te kopen.

Bibliotheek

Je merkt echt dat de kinderen waaraan je les geeft, thuis niet de ideale situaties hebben. Hun uniform is vaak vuil en ze zien er niet altijd even fris uit. Sommige kindjes komen zelf blootsvoets naar school. Ook kunnen sommige leerlingen tussen de eerste lessen door om een ontbijt gaan. Dit omdat ze vaak thuis niet de middelen hebben om voedsel te kopen. Opmerkelijk is dat sommige kinderen echt uitgehongerd tekeer gingen en anderen zag je zo genieten van hun maaltijd. Het was enorm mooi om te zien maar tegelijkertijd geeft het je ook een enorm gevoel van onmacht. De kans dat deze leerlingen vrijdag de laatste keer geheten hebben lijkt mij enorm groot. Dit is natuurlijk volledig anders dan bij ons.

Ook merkte ik meteen op dat het lessenrooster hier ook volledig anders is dan bij ons. Ze werken eerder in blokken van een halfuur (zie voorbeeld hieronder).

08.00 – 8.30	Les 1
08.30 – 09. 00	Les 2
09.00 – 09.30	Les 3
09.30 – 10.00	Les 4
10.00 – 10.20	Pauze
10.20 – 10.50	Les 5
10.50 – 11.20	Les 6
11.20 – 11.50	Les 7
11.50 – 12.20	Les 8
12.20 – 12.30	Pauze
12.30 – 13.00	Les 9
13.00 – 13.30	Les 10
13.30 – 14.00	Les 11
14.00 – 14.30	Les 12

Voor mij persoonlijk was het vandaag eerder een baaldag. Doordat ik de hele dag met 7D meeliep voelde ik mij volledig nutteloos op de enorme school. Ook de lessen die ik volgde waren voor mij soms niet bepaald boeiend en de leerlingen waren soms ook echt onbeleefd en luidruchtig. Daarbij was het nog eens enorm warm in de suffe lokalen met hoofdpijn als gevolg. De dag duurde dus enorm lang! Ik was eerlijk gezegd echt opgelucht als de dag om was en we naar huis toe konden. Jelle en Lyn hadden daarentegen wel een betere dag. Ze hadden kennis gemaakt met hun mentoren en hadden zelf al lesonderwerpen gekregen.

Bij onze thuiskomst wachtte Charlene ons al op en bespraken we hoe onze dag verlopen was. Hierbij kwam er ook ter sprake wat er ’s avonds geheten zou worden. Omdat de afspraak is dat wij één keer per week koken en ik echt wat me-time nodig had stelden we voor dat wij deze avond zouden koken. We waren er unaniem over eens om spaghetti te maken en ik ging op mijn gemak aan de slag. De rest ging buiten wat van de zon genieten en ik kon mij even afzonderen met de groenten. Geweldig! Dit was echt wat ik nodig had na zo een drukke dag even alle knoppen in het hoofd op nul en snijden maar. Wanneer de groentjes gesneden waren besloot ik te beginnen aan de saus.

Wanneer ik klaar was, was het iets voor zes uur en moesten we vertrekken naar de training van Stevens muurbal (squash). Hij speelt namelijk competitie en wij stonden te springen om een kijkje te nemen. Lyn en Jelle trokken hun sportieve schoenen aan, terwijl ik hoopte dat die ene Dafalgan eindelijk zou beginnen werken. Wel was het ideaal om mijn gedachten eens te verzetten. Het was ook een enorm grappig zicht om Jelle muurbal te zien spelen. Aangezien de coördinatie soms ver te zoeken was. Lyn besloot hem dan maar te vergezellen om het op te nemen tegen Steven maar tevergeefs. Wat is hij goed! Na Stevens training namen we nog iets te drinken en reden we opnieuw naar huis.

Gelukkig stonden alle voorbereidingen klaar en hoefden we enkel de saus op te warmen en pasta te koken. IDEAAL! Na de heerlijke maaltijd ruimden we af en besloten we nog wat te werken voor school. Mijn plan viel al snel in het water aangezien er ene Thomas mij de nodige afleiding bezorgde. Mission failed was de conclusie! Wel was het fijn om hem nog eens te zien natuurlijk.

Wel beseften we al snel dat de avonden hier enorm kort zijn en dat voordat je het weet het enorm laat is. Tijd om af te ronden dus.

XOXO Ellie

10 maart 2015 – A better day

Nieuwe dag, een nieuwe start...
Ik wisselde tussen de klas 7D, de lessen natuurwetenschappen bij mevrouw Du Toit en de wiskunde lessen bij meneer Rana. Ook ik had eindelijk mijn mentoren toegewezen gekregen en de vakken die ik zou moeten les geven. Omdat ik niet voldoende uren wetenschappen zou kunnen lesgeven, neem ik er het vak wiskunde bij. Ook kreeg ik meteen een uurrooster voor mijn lessen en ik kon al meteen goede afspraken maken met mijn mentoren. Ik voelde mij enorm welkom en de dag startte al veel beter dan gisteren.

De dag verliep enorm vlot en ik stond ook al alleen voor de klas. Mevrouw Du Toit moest naar het bureau van meneer Frans dus ik begeleide de verdere les. Dit gaf natuurlijk een super goed gevoel en zo kon ik ook een beter contact maken met mijn leerlingen. Ik ging samen met mijn klasje naar de andere lessen. De les wiskunde was nog niet goed gedaan of ik werd uit de klas geroepen. Blijkbaar was mevrouw Du Toit niet meer teruggekeerd en wou ze graag dat ik haar les zou overnemen. Omdat er uiteindelijk nog te weinig tijd over was om de les te starten deed ik gewoon toezicht bij deze klas, dit samen met Jelle.

Een drukke, hectische en leuke dag. Een dag die me echt de zelfvoldoening die ik gisteren ontbrak bezorgde.

Wanneer we thuis kwamen hebben we letterlijk de koelkast afgeraasd omdat we alle drie stierven van de honger. Vervolgens gingen we aan de slag en werkte ik eindelijk mijn eerste week hier in Zuid-Afrika af. Ik had echt geen idee dat daar zo veel werk in zou kruipen. Wanneer Steven thuis kwam gingen we naar de winkel omdat we graag postzegels wouden kopen. Jelle en Lyn kropen vanachter in

het bakkie en ik vergezelde Steven en Charlene vooraan. Omdat we uit ons ritme waren om te werken voor school besloten we dan maar een wandeling te maken met Bella en Ashanti (de honden van Charlene en Steven die ik eerder was vergeten te zeggen). We besloten tot aan de stuwdam te stappen en beide honden vonden dit geweldig. Met als gevolg dat we ze letterlijk naar huis moesten sleuren want het waren net twee kinderen die je uit een speelgoedwinkel moest zien te krijgen. Dit natuurlijk met mooie foto’s als gevolg.

Charlene kookte voor ons een heerlijke maaltijd. Al snel stonden er kip uit de oven, groenten, rijst en gebakken aardappelen op tafel. Super lekker! Dit is ook iets wat zeker gezegd mag worden. Het eten is hier heerlijk!

We werkten onze schooltaken af en kropen in bed. We lachten en grapten nog wat na, en al snel werd het opnieuw enorm laat. Vroeg in ons bed kruipen staat hier duidelijk niet in onze woordenboek. Wel is de sfeer enorm leuk en we zijn enorm close.

Lekker slaap!

11 maart 2015 – Today, no scool!

Vandaag gingen we niet naar school. We zouden ons uitslapen en een dagje voor school werken. Hier valt natuurlijk niet zo veel over te vertellen en moest dat wel het geval zijn was ik jullie al snel verloren in mijn bericht.

De enige leuke afleiding die we vandaag hadden was het gezellige etentje die we op het domein van de Anura hadden. Aangezien Charlene tot zeer laat moest werken en er deze avond een lifeband kwam optreden reserveerde Steven een tafeltje. Nogmaals bleek maar eens hoe wonderlijk mooi het hier wel niet is. We reden naar het gebied met een prachtige zonsondergang en de locatie was zo enorm gezellig en romantisch! De vrouw die kwam optreden zorgde dan ook voor het perfecte plaatje. Jelle, Lyn en ik bestelden een heerlijk flesje wijn voor ons drie en konden rustig wat kuieren (chillen), zoals ze hier zeggen. Om 21u besloten we naar huis toe te gaan en Jelle speelde garçon van dienst en bezorgde ons nog een heerlijke kop thee of koffie. We verzamelden op de kamer van Lyn en mezelf en hadden nog een leuke en goedlachse babbel. We konden de avond goed afsluiten en rustig gaan slapen.

Liefs!

12 maart 2015 – Opnieuw naar school

Wat een nacht… Het was enorm warm op onze kamer en ik lag maar te draaien en rollen in mijn bed. Ik kon echt de goede positie om te slapen niet vinden. Waarom geen idee! Wat ik wel weet is dat ik letterlijk stokjes nodig had om mijn ogen open te houden.

De moed en zin zakte mij in de schoenen om naar school te vertrekken, maar ja wat karakter hebben is ook noodzakelijk zeker ;). Ik liep vandaag mee met de klas 7D maar wisselde deze ook soms in voor een extra les natuurwetenschappen of wiskunde. Vandaag stond ik hierdoor ook meer alleen voor de klas dan dat ik mijn mentoren zag. Ik begin stil aan te merken dat ze er alle vertrouwen in hebben om mij de les over te laten nemen of toezicht te laten doen. Van zodra ik mijn hoofd nog maar boven water steek zijn ze al andere dingen aan het regelen.

Vandaag hadden we ook een gesprek met meneer Frans en mevrouw Rhode. Dit omdat we niet zo goed wisten wat er van ons verwacht werd, hoe het systeem in elkaar zat (vb. lesvoorbereidingen, beoordelingen,… want ja het is hier allemaal anders dan in België) en welke projecten we eventueel zouden kunnen doen. Het was fijn om heldere en duidelijke informatie te verkrijgen. Ook brachten Lyn, Jelle en ik wat tijd door binnen de bibliotheek want ook de leerplannen en curriculums zijn hier anders dan bij ons. We namen grondig de tijd om alles door te nemen en te kopiëren.

Volgende week is het de toetsperiode van het eerste kwartaal. Hierbij kunnen we onze mentoren helpen verbeteren en toezicht houden. Hieromtrent maakte ik dus ook meteen duidelijke afspraken met hen. Voor degenen die zich vragen stellen bij het concept kwartaal. Ook het schooljaar verdelen ze hier anders dan bij ons. Bij ons is er eerder sprake van trimesters of semesters met aan het einde een examenperiode. Hier verdelen ze een schooljaar op onder vier kwartalen met aan het einde steeds een toetsenperiode.

Zoals je kan zien op het blog bericht van 09 maart 2015 hebben we in totaal maar een halfuurtje pauze. Dit is eigenlijk de tijd waarbinnen we snel iets kunnen eten maar vaak kunnen we dit ook niet optimaal benutten. Doordat lessen uitlopen of we nog in gesprek zijn met onze mentoren. Dit zorgt ervoor dat we meestal bij thuiskomst naar de koelkast spurten om iets van eten te kunnen bereiden. Vandaag stonden er croque monsieurs op het menu.

Aangezien het toch al heel vermoeiende dagen geweest zijn vonden we het nodig om allemaal eens te ontspannen. Hierbij gingen we alle drie wat in afzondering om er daarna weer tegenaan te gaan en de nodige dingen af te werken. Zoals nu, het typen van mijn blog. Aangezien de dag nog niet om is kan ik niet meer zeggen dan:

[wordt vervolgd].

[Vervolg:]

Voordat ik het wist was onze mami Afrika, Charlene, thuis en vertrokken we naar haar broer. Hij was verjaard en we zouden daar gaan braaien. We hadden gedacht dat het enkel onder ons geweest zou zijn maar wanneer we doorheen het hek stapten waren er al meteen een 20-tal ogen op ons gericht. Wel was het echt een geweldig leuke avond en het was fijn om kennis te maken met Charlene haar familie. Het waren enorm vriendelijke en lieve mensen. Ook stond Jelle steeds paraat voor een mopje wat de avond geweldig maakte.

Ook tijdens de rit naar huis en bij thuiskomst was de sfeer op en top. We gierden en brulden van het lachen. Tot het echt tijd was om onder de lakens te kruipen. Met een laatste mopje sloten we de avond af.

13 maart 2015 – The reunion

We kwamen aan op school en al meteen kregen we de indruk dat er ietwat chaos was. Het zou een enorm interessante dag worden. Gisteren had ik al enorm veel toezicht moeten doen maar vandaag zou ik alle records breken. Meer dan de helft van de leerkrachten waren afwezig wegens ziekte. Ja, ook hier doet er wel al eens een griepje de ronde.

De dag ging verder en ik deed enorm veel toezicht binnen mijn klas 7D. Omdat de leerlingen echt niets om handen hadden besloot ik leuke dingen met ze te gaan doen. Zo speelden we wat Belgische bordspelen zoals galgje en nam ik buiten wat foto’s van hun klasgroep. Het was enorm leuk want op deze manier kon ik de klas wat beter leren kennen. Ik had ook al wat gesprekken met de leerlingen over hun interesses, respect,….

Hierdoor ging de tijd ook snel voorbij. Voordat ik het wist was de dag om want op vrijdag sluit de school vroeger. We konden dus vroeger naar huis toe. Alweer was het spurten naar de koelkast om iets te eten. Daarna besloten we naar de winkel te gaan voor alle benodigdheden voor de braai die we deze avond zouden houden. Want eindelijk zou onze klompie opnieuw herenigd worden.

Wanneer we thuis kwamen arriveerden onze eerste gasten al, Tes en Sara. Het was super fijn om hun terug te zien en even later kwamen ook de meisjes van uit Paarl aan. Onze klompie was eindelijk opnieuw compleet. Omdat we niet echt wijn hadden kunnen inslaan besloten we naar de wine tasting op het domein te gaan. Het was enorm gezellig. Het was echt een geweldige avond met leuke foto’s als gevolg.

Sommigen onder ons, waaronder ik, kropen tijdig onder de wol. Dit vooral door de toch wel intensieve afgelopen week.

14 maart 2015 – De schoonheid van een Paarl

Vandaag hadden we een drukke dag voor de boeg. Nadat we opgestaan waren en ons opgefrist hadden, deden we een uitgebreide lunch. Want vandaag zouden we een intensieve dag beleven. Wanneer alle ‘hongertjes’ gestild waren konden we vertrekken.

Steven kwam al snel tot de conclusie dat één van de banden van de auto stuk was dus we moesten over naar plan B: de bakkie. Jelle reed met zijn witte kar en we konden er op uit. Het was een hele ervaring om achterin het bakkie te zitten en dit is eigenlijk ook echt iets wat je in België absoluut niet kan doen.

Onze eerste stop was aan de spar zodat we alle benodigdheden voor de braaibrooikies konden kopen. Van daaraf reden we naar het taalmonument op de Paarlberg. Wat een ongelooflijk uitzicht! Echt wondermooi. Het resultaat hiervan zijn dan ook de enorm leuke foto’s die we hebben kunnen nemen.

Wel merkten we allemaal op dat het ongelooflijk warm was vandaag en op de berg was het nog warmer. Het zou echt onverantwoord zijn om bij zo een immense hitte de Paarlberg te beklimmen. We besloten dan maar om nog iets hoger te rijden naar een picknick-plek om daar te braaien. Het klimmen lieten we achter ons. Natuurlijk was ons gehele schema hierdoor in de war en was het te vroeg om te braaien als avondmaal. Dan maar als een 3-uur-snack.

We genoten nog even van het geweldige uitzicht en keerden opnieuw terug naar huis. Omdat we natuurlijk een andere oplossing als avondeten moesten hebben, stopten we nogmaals aan de winkel en deden we de nodige inkopen. We zouden zelf pizza’s maken. Yummie! Bij thuiskomst speelden we eerst nog wat Time’s up.

We konden een geweldige dag, gezellig afsluiten. Genieten!

15 maart 2015 – Hop on, hop off

De wekker liep enorm vroeg af vandaag. Om 08 uur in de ochtend zouden we al vertrekken naar Kaapstad om daar de omgeving te verkennen. Onderweg naar Kaapstad klonk de Engelse versie van K3 door de radio. Het was enorm grappig om onze kinderidolen nu in het Engels doorheen de boxen te horen komen. Onze verkenning deden we aan de hand van de Hop on, Hop of tourbus. Wij volgden de blauwe route, deze rijd langs de kustlijn. Zo is er ook nog een rode (centrum) en een gele (wijnroute). Wel heeft deze bus een heel leuk concept want zoals de naam zegt spring je op en af de bus op verschillende plekken. Om de twintig minuten rijd er een bus langs dus je kan steeds beslissen hoe lang je op een bepaalde plek verblijft.

Onze eerste stop was op green market. Hier vind je een heel gezellig marktje waar je allemaal leuke souvenirtjes kan kopen. Omdat we er redelijk vroeg waren en de mensen alles nog aan het opzetten waren besloten we eerst nog een tas koffie of thee te drinken. Om daarna het marktje te gaan veroveren.

Natuurlijk konden we niet de hele dag hier verblijven en na ongeveer 40 minuten sprongen we weer op de bus naar onze volgende stop: cafétje langs de weg. Omdat we met zen alles dorstig waren was het de ideale moment om iets te drinken. Van daar gingen we verder naar het pittoreske haventje Hout Bay. Het was er prachtig. Er waren van alle etensmogelijkheden dus we besloten ook hier te lunchen maar eerst wouden we het haventje toch wat verkennen. Er waren van alle ‘stalletjes’ zoals ze in het Afrikaans zeggen. En toeval of niet hadden we ook de kans om zeeleeuwen te spotten die rond zwommen in één van de dokken van de haven. GEWELDIG!

Na onze lunch gingen we verder naar Camps Bay. Hier konden we wat genieten van de zon op het strand en een lekker roomijsje eten. Sommigen onder ons gingen ook de uitdaging aan om een plonsje te nemen in het helderblauwe water maar ik kan je verzekeren het is ijskoud! Één van de rechtstreekse gevolgen van de opwarming van onze aarde. Omdat de ijskappen op Antarctica smelten spoelt hier op het strand ijskoud water aan.

Van af deze stop gingen we verder naar onze eindbestemming. The waterfrond van Kaapstad. Onze auto stond hier in de buurt geparkeerd maar toch wouden we graag eerst nog een kijkje gaan nemen. Er is namelijk een groot aquamuseum gelegen, voor degenen die het Nausicaa kennen in Boulogne-sur-mer je kan het er wat met vergelijken. Jammer genoeg hadden we niet genoeg tijd om het te bezoeken maar ik denk echt wel dat het de moeite waard is.Ook hier vind je kleine winkeltjes met ambachtelijk gemaakte snufjes. Super gezellig om doorheen te lopen.

Al snel kwam er een einde aan ons mooi weekend en jammer genoeg was de tijd aangebroken om opnieuw afscheid te nemen. Een afscheid waarbij toch wel wat traantjes vloeiden aangezien we echt al zo een hechte groep geworden zijn.

Ik hoop hen snel terug te zien!